Bioenergoterapia (bioterapia) jest rodzajem terapii, opiera się na wykorzystywaniu w leczeniu bioaktywnej energii. Jest naturalną metodą leczniczą, przywracającą organizmowi homeostazę (równowagę) na wielu poziomach.
Jeżeli układ (organizm) znajdujący się w stanie równowagi zostanie z niej wytrącony, zachowuje się tak, by utraconą równowagę przywrócić. Stan ten nazywamy „chorobą”. Nie bez powodu pojawia się gorączka, katar, kaszel – to narzędzia oczyszczania organizmu z toksyn, bakterii, wirusów itp. W niektórych zaawansowanych przypadkach organizm sam nie radzi sobie z nadmiarem toksycznej energii i tu szczególnie polecana jest bioterapia.
Bioterapia ma na celu szybsze przywrócenie równowagi lub w ogóle rozpoczęcie procesu równoważenia (zdrowienia) w przypadku, gdy organizm sam nie ma sił do mobilizacji.
Bioterapia uaktywnia własne siły obronne organizmu pacjenta . Zastosowana fachowo i przez osoby do tego przygotowane nie powoduje efektów ubocznych. Może za to usunąć blokady energetyczne z ciał subtelnych (aury człowieka) jeszcze zanim pojawi się objaw chorobowy w ciele fizycznym. Doświadczony terapeuta umie zdiagnozować, gdzie występuje taki problem. Nie leczony problem, po jakimś czasie (miesiace, czasem lata) ujawnia się w ciele fizycznym i jest wtedy dużo trudniejszy do usunięcia niż wcześniej z ciał subtelnych. Energia używana do zabiegów określana jest przez naukę energią biofotonową, zwiazaną z biologiczną aktywnością światła.
Zabieg bioterapeutyczny :
-usuwa zatory energetyczne, uzupełnia braki w miejscach osłabienia energii, narządach, ciałach subtelnych (aurze)
-przywraca prawidłowy obieg energii w całym organiźmie, w aurze
Uzyskujemy dzięki temu witalność, dobry nastrój, poczucie radości i wiary we własne możliwości,regenerację narządów i osłabionych układów, likwidację lub częściowe zniwelowanie chorób, polepszenie zdrowia, uratowanie życia w przypadkach nagłych. Zabiegi, dzięki wzmocnieniu pola mogą przygotowywać do operacji lub trudnych życiowo wydarzeń.
Bioterapia zalecana jest do zastosowania łącznie z działaniami medycyny konwencjonalnej, nie stanowi terapii zastępczej. Bioenergoterapeuta nie stawia diagnozy o charakterze medycznym, nie przepisuje lekarstw. Prowadzący zabieg powinnien jednak legitymowac się odpowiednim dyplomem nabycia umiejętności, najlepiej potwierdzonym przez Izbę Rzemieślniczą, która przeprowadzajac egzamin państwowy, sprawdza precyspozycje, wiedzę i umiejętności pracy w zawodzie bioenergoterapeta.
Poszerzeniem terminu bioenergoterapii jest uzdrawianie energią, obejmje ono nie tylko ciało fizyczne, i kilka pierwszych powłok energetycznych (ciał subtelnych aury), ale sięga dużo dalej, pracuje i bada szersze spektrum naszego pola.
dla pojmujących technicznie inna definicja bienergoterapii:
Bioenergoterapia (podobnie jak radiestezja) z punktu widzenia naukowego jest dziedziną biotechniczną, w której wykorzystuje się organizm człowieka z jego właściwościami psychobiodetekcyjnymi i psychobioemisyjnymi (biotransmisyjnymi).
Biotechnika ta pozwała na oszacowanie stanu środowiska wewnętrznego człowieka (stanu energetycznego narządów) i jednocześnie umożliwia skutecznie i w sposób regulujący oddziaływać na to środowisko.
Innymi słowy, usługi bioenergoterapeutyczne mają charakter terapii naturalnych i obejmują czynności zarówno w sferze materialnej (dotyk ciała), jak i niematerialnej (duchowej / psychicznej) człowieka, zmierzające do przywrócenia homeostazy bioenergetyki organizmu. Następuje to poprzez rozpoznanie zaburzeń bioenergetycznych organizmu a następnie ich oczyszczenie i usunięcie za pomocą naturalnych właściwości psychobioemisyjnych bioenergoterapeuty.
Tą drogą wpływa się na regulację fizjologii i pobudza naturalne siły obronne organizmu, wzmacnia układ odpornościowy i przyspiesza procesy regeneracji organizmu, co powoduje, że świadczone usługi bioenergoterapeutyczne służą ochronie zdrowia ludzkiego i jako takie niewątpliwie można je uznać za usługi w zakresie opieki medycznej służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.
Bioenergoterapia jako jedna z form terapii naturalnych jest paralelna w stosunku do medycyny tzw. akademickiej, tzn. że bioenergoterapia jest dziedziną niezależną od medycyny i bioenergoterapeuta nie zajmuje się sferą zastrzeżoną prawnie dla lekarzy, a zwłaszcza diagnozowaniem jednostek chorobowych i terapią w sensie medycznym, czy też ordynowaniem leków.